( تتلیة ) تتلیة. [ ت َ ل ِ ی َ] ( ع مص ) در پی کسی رفتن. || نزدیک بمردن رسیدن. || نماز نوافل را تابع فرائض ساختن. || ادا کردن نذر خود را. ( از اقرب الموارد ) ( از قطر المحیط ) ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).
فرهنگ فارسی
در پی کسی رفتن . یا نزدیک بمردن رسیدن . یا ادا کردن نذر خود را .
