تتری

لغت نامه دهخدا

تتری. [ ت َ را ] ( ع ص ، ق ) پیاپی. ( ترجمان علامه جرجانی ). متواتر و متفرق و پریشان. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). و مذکور است در «وت ر». ( منتهی الارب ). اصل آن «وتری » و معنی آن آمدن یکی پس دیگری است. ( المنجد ). یک یک پس یکدیگر. در اصل وتری بود مأخوذ از «وتر» است. ( آنندراج ) : ثم ارسلنا رسلنا تتری. ( قرآن 23 / 44 ). و منه الحدیث : لابأس بقضاء رمضان تتری. ( منتهی الارب ). جأوا تتری ؛ یک یک پس یکدیگر آمدند یا متفرق و پریشان آمدند. ( ناظم الاطباء ). و تَتَری ً نیز آمده است. ( المنجد ).

تتری. [ ت َ / ت ُ ] سماق بود. ( لغت فرس اسدی چ اقبال ص 521 ). سماق باشدکه از آن آش پزند. ( صحاح الفرس ). سماق. ( حاشیه فرهنگ اسدی نخجوانی ) ( دهار ) ( زمخشری ) ( فرهنگ رشیدی ) ( ناظم الاطباء ) ( الفاظالادویه ص 72 ). سماق باشد. ( فرهنگ جهانگیری ). سماق را گویند و آن چیزی باشد ترش که در آشها و طعامها کنند و بعضی به این معنی بجای حرف ثانی بای ابجد نوشته اند. ( برهان ). سماق که ثمر ترش است. ( فرهنگ نظام ) :
خار مدرو تا نگردد دست و انگشتان فگار
کز نهال و تخم تتری کی شکر خواهی چشید.
ناصرخسرو.
در بساتین ز لطف لهجه او
شاید ار قند آید از تتری.
شمس فخری.
رجوع به سماق شود. || خشخاش را نیز گفته اند. ( برهان ). خشخاش. ( ناظم الاطباء ).

تتری. [ ت َت َ ] ( ص نسبی ، اِ ) منسوب به تتر را گویند. ( فرهنگ جهانگیری ). منسوب به تتر باشد که ولایت تتار است. ( برهان ). منسوب به تتر که مخفف تاتار است و آن ملکی است از ترکستان که ساکنان آنجا در سابق کافر بودند. ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ). تتری منسوب به تتر و تاتار و تتار. ( از فرهنگ رشیدی ). منسوب به تتر یعنی تاتار. ( ناظم الاطباء ) :
تتری گر کشد مخنث را
تتری را دگر نباید کشت.
( گلستان ).
گویند که دوش شحنگان تتری
دزدی بگرفتند بصد حیله گری.
سعدی.
رجوع به تاتار و تتار و تتر شود.

تتری. [ ت َ ت َ ] ( ع اِ ) تتر. چاپار. ( دزی ج 1 ص 141 ).

فرهنگ فارسی

( اسم ) سماق .
تتر . چاپار

فرهنگ معین

(تُ یا تَ ) (اِ. ) سماق .

فرهنگ عمید

= تاتاری
= سماق

جدول کلمات

سماق

پیشنهاد کاربران

المؤمنون
ثُمَّ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا تَتْرَىٰ کُلَّ مَا جَاءَ أُمَّةً رَّسُولُهَا کَذَّبُوهُ فَأَتْبَعْنَا بَعْضَهُم بَعْضًا وَجَعَلْنَاهُمْ أَحَادِیثَ فَبُعْدًا لِّقَوْمٍ لَّا یُؤْمِنُونَ
ﺁﻥ ﮔﺎﻩ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﭘﻲ ﺩﺭ ﭘﻲ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻳﻢ ; ﻫﺮ ﺯﻣﺎﻥ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻣﺘﻲ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﺵ ﻣﻰ ﺁﻣﺪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺗﻜﺬﻳﺐ ﻣﻰ ﻛﺮﺩﻧﺪ ، ﻭ ﻣﺎ ﺍﻳﻦ [ ﺍﻣﺖ ]ﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﻫﻠﺎﻙ ﻣﻰ ﻛﺮﺩﻳﻢ ﻭ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ [ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ]ﺳﺮﮔﺬﺷﺖ ﻫﺎ [ ﺑﺮﺍﻱ ﻋﺒﺮﺕ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ] ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩﻳﻢ ; ﭘﺲ ﻣﻠﺘﻲ ﻛﻪ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﻧﻤﻰ ﺁﻭﺭﻧﺪ ﺍﺯ ﺭﺣﻤﺖ ﺧﺪﺍ ﺩﻭﺭ ﺑﺎﺩ . ( ٤٤ )
...
[مشاهده متن کامل]

سماق

بپرس