تترای اخگر یا تترای اِمبِر ( Hyphessobrycon amandae ) گونه ای ماهی آب شیرین از خانواده کاراسین ( خانواده کاراسینان ) از راسته تتراسانان است. تترای اخگر بومی حوضه رودخانه Araguaia برزیل است و در سال ۱۹۸۷ کشف شد و به افتخار مادر کاوشگر هایکو بلهر ( آماندا بلهر ) نامگذاری شد. [ ۱]
این گونه معمولاً دارای تیپ کلی ماهی های تترا است اما حداکثر طول کلی آن تقریباً ۲ سانتیمتر ( ۰٫۸ اینچ ) است. بیشتر آنها دارای رنگ نارنجی و قرمز متمایز با شفافیت خفیف در نزدیکی باله مخرجی هستند. چشم اغلب آینه ای و به رنگ سیاه است.
رژیم طبیعی تترای اخگر شامل بی مهرگان و گیاهان کوچک است.
این ماهی جزو گونه های کمیاب در فروشگاه های ماهی است.
تتراهای اخگر باید در آب اسیدی با pH نزدیک به ۶٫۶ نگهداری شوند و هر چند که زیستگاه بومی آنها دارای آب بسیار نرم است، اما آنها به خوبی با طیف وسیعی از سختی آب ( 5 - 17 dGH ) سازگار شده اند. محدوده دما بین ۲۳ تا ۲۹ درجه سانتیگراد ( ۷۳ تا ۸۴ درجه فارنهایت ) است. در حالت ایده آل مخزن آنها باید حاوی گیاهان زنده، بستر تیره تر و فضای باز برای شنا باشد. تتراهای امبر باید در گروه های حداقل ۱۰ تا ۱۰ نفر نگهداری شوند. آنها در یک آکواریوم گر از گیاهان بسیار سرحال هواهند بود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین گونه معمولاً دارای تیپ کلی ماهی های تترا است اما حداکثر طول کلی آن تقریباً ۲ سانتیمتر ( ۰٫۸ اینچ ) است. بیشتر آنها دارای رنگ نارنجی و قرمز متمایز با شفافیت خفیف در نزدیکی باله مخرجی هستند. چشم اغلب آینه ای و به رنگ سیاه است.
رژیم طبیعی تترای اخگر شامل بی مهرگان و گیاهان کوچک است.
این ماهی جزو گونه های کمیاب در فروشگاه های ماهی است.
تتراهای اخگر باید در آب اسیدی با pH نزدیک به ۶٫۶ نگهداری شوند و هر چند که زیستگاه بومی آنها دارای آب بسیار نرم است، اما آنها به خوبی با طیف وسیعی از سختی آب ( 5 - 17 dGH ) سازگار شده اند. محدوده دما بین ۲۳ تا ۲۹ درجه سانتیگراد ( ۷۳ تا ۸۴ درجه فارنهایت ) است. در حالت ایده آل مخزن آنها باید حاوی گیاهان زنده، بستر تیره تر و فضای باز برای شنا باشد. تتراهای امبر باید در گروه های حداقل ۱۰ تا ۱۰ نفر نگهداری شوند. آنها در یک آکواریوم گر از گیاهان بسیار سرحال هواهند بود.
wiki: تترای اخگر