تتراکن

لغت نامه دهخدا

( تترآکن ) تترآکن. [ ت ِ ک ِ ] ( اِ ) چهار فندقه : در نباتات تیره گاوزبان و نعنا از دو حجره تشکیل یافته و هر حجره آن حاوی دو تخمک یا دو دانه میباشد. پس از رسیدن میوه ، در جدار تخمدان چین خوردگی ظاهر شده و هر حجره آن بدو حجره منقسم میگردد و بدین طریق در داخل کاسه آن چهارآکن که هر یک از آنها از نیم کارپل بوجود آمده و در داخل هر یک ، یک دانه قرار گرفته است دیده میشود. این میوه ها راتترآکن مینامند. ( گیاه شناسی حبیب اﷲ ثابتی ص 521 ).

پیشنهاد کاربران