تتراکلرور دوکربن
لغت نامه دهخدا
خواص فیزیولوژیکی :
تتراکلروردوکربن مانند کلروفرم یک عنصر بیهوشی میباشد ولی بعلت خطرناک بودنش مورد استعمالی ندارد زیرا موجب ضعف و بی حالی زیاد و اختلالات دستگاه گوارش میگردد. اگر مقدار زیاد آن را در داخل بدن تجویز کنند موجب آثار و علائمی میگردد که نظیر علائم و تأثیرات کلروفرم میباشد یعنی موجب ضعف اعمال سلسله اعصاب مرکزی شده و پس از مدتی باعث مسمومیت مزمن و بروز یرقان میگردد. جذب تتراکلرور دوکربن بیشتر در مجاورت مخاط روده های کوچک صورت میگیرد و وجود الکل و اجسام چربی در روده ها جذب آن را آسان میکند، از این جهت در موقع تجویز آن باید ازمصرف الکل و اجسام چربی دار خودداری کرد. جذب املاح کالسیم از خاصیت سمی تتراکلرور دوکربن می کاهد. باید دانست که دفع تتراکلرور دوکربن بیشتر از راه ریه صورت میگیرد.
تتراکلرور دوکربن دارای خاصیت ضد عفونی و خاصیت انگل کش ( انگل های خارجی ) میباشد و آن را برای ضدعفونی کردن زخمها توصیه میکنند. بعلاوه شپش و رشک را نیز از بین میبرد. در بیماریها و اختلالات پوستی نیز از آن استفاده میکنند... تتراکلرور دوکربن از جمله داروهای ضدکرم مؤثر میباشد و مخصوصاً در کرمهای گرد از قبیل « آنکی لوستوم » وآسکاریس و استرونگل تأثیر کرده و برای کشتن لاروهای «استر» است و برای دفع زالوی کبدی گوسفند و بز و گاو و بالاخره برای دفع «هامن شوس » اسب آن را بکار میبرند.
اشکال دارویی : تتراکلرور دوکربن را مخلوط با آب آشامیدنی یا شیر یا قدری روغن ( یک در پنج ) یا بطور خالص بشکل کاپسول ژلاتینی و غیره میدهند. بهتر است حیوانات را در حالت ناشتا گذارده و سپس دارو را تجویز کنند معمولاً مسهل را توأم با دارو و یا بعد از آن میدهند. نوع مسهل باید نمکی باشد. در انسان سولفات دومانیزی را تجویز میکنند در مورد «انکی لوستوم دندنالیس » بهتر است روغن کنوپود را به نسبت یک پنجم و تتراکلرور دوکربن را به نسبت چهار پنجم مخلوط کنند. مقداری برای کپلک :گاو مسن 10 سانتیمتر مکعب یا 16 گرم.بیشتر بخوانید ...
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید