تترادراخما یا تترادرخم ( یونانی: τετράδραχμον, لاتین نویسی: tetrádrachmon, به معنی «چهاردرهمی» ) ، سکه ای به ارزش چهار دراخما ( درهم ) در یونان باستان بود. از ابداعات پولی دولت شهر آتن در سده ششم پیش از میلاد به حساب می آمد. وزن ایده آل آن برپایه معیار آتنی برابر با ۱۷٫۲۶ گرم بود، که بعدها به معیار رایج امپراتوری مقدونی و بیشتر دولت های جانشین آن تبدیل شد. درکنار معیار آتنی، معیارهای کمتر رایج تری مانند معیار رودس با وزن ۱۳٫۴ گرم و معیار امپراتوری بطلمیوسی با وزن ۱۴٫۲ گرم نیز وجود داشت. معیار آتنی، استاندارد امپراتوری سلوکی بود، اما با وزن ۱۶٫۸ گرم اجرا می شد. [ ۱]
به دنبال فتوحات اسکندر سوم مقدونی و مقارن با عصر هلنیستی، تترادراخما توسط پادشاهی های یونانی تبار و یونانی مآب به نظام های پولی مناطق وسیعی از خاورمیانه، آسیای مرکزی و شبه قاره هند راه یافت. از همان دوران بود که وزن و کیفیت آن نیز به تدریج کاهش یافت. [ ۲] با توقف ضرب این نوع سکه در ایران و امپراتوری روم طی سده سوم میلادی، تترادراخما برای همیشه منسوخ شد. [ ۳] آخرین تترادراخماهای ایران را در زمان بهرام یکم ساسانی ضرب کردند. این نمونه های متأخر، آلیاژ بیلونی از مس با مقدار کمی نقره بودند.
در ایران، اشکانیان از زمان مهرداد یکم به عنوان جانشین امپراتوری سلوکی به ضرب تترادراخماها ادامه دادند. سلوکیه مرکز ضرب این سکه ها در قلمروی اشکانیان بود. تترادراخمای اشکانی در ابتدا بیش از ۱۶ گرم وزن داشت، اما از سال ۴۵ میلادی به بعد وزنش به ۱۴ گرم کاهش یافت. [ ۴] در بخش های شرقی فلات ایران، کوشانیان به عنوان جانشین دولت یونانی باختر به ضرب تترادراخما پرداختند. به جای نقره، کوشانیان، مس و برنز برای ساخت سکه های تترادراخمای خود برگزیدند. طی فراز و فرودهای دولت کوشانی، وزن تترادراخمای این امپراتوری میان ۵ گرم تا کمی بیش از ۱۶ گرم متغیر بود. [ ۵]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبه دنبال فتوحات اسکندر سوم مقدونی و مقارن با عصر هلنیستی، تترادراخما توسط پادشاهی های یونانی تبار و یونانی مآب به نظام های پولی مناطق وسیعی از خاورمیانه، آسیای مرکزی و شبه قاره هند راه یافت. از همان دوران بود که وزن و کیفیت آن نیز به تدریج کاهش یافت. [ ۲] با توقف ضرب این نوع سکه در ایران و امپراتوری روم طی سده سوم میلادی، تترادراخما برای همیشه منسوخ شد. [ ۳] آخرین تترادراخماهای ایران را در زمان بهرام یکم ساسانی ضرب کردند. این نمونه های متأخر، آلیاژ بیلونی از مس با مقدار کمی نقره بودند.
در ایران، اشکانیان از زمان مهرداد یکم به عنوان جانشین امپراتوری سلوکی به ضرب تترادراخماها ادامه دادند. سلوکیه مرکز ضرب این سکه ها در قلمروی اشکانیان بود. تترادراخمای اشکانی در ابتدا بیش از ۱۶ گرم وزن داشت، اما از سال ۴۵ میلادی به بعد وزنش به ۱۴ گرم کاهش یافت. [ ۴] در بخش های شرقی فلات ایران، کوشانیان به عنوان جانشین دولت یونانی باختر به ضرب تترادراخما پرداختند. به جای نقره، کوشانیان، مس و برنز برای ساخت سکه های تترادراخمای خود برگزیدند. طی فراز و فرودهای دولت کوشانی، وزن تترادراخمای این امپراتوری میان ۵ گرم تا کمی بیش از ۱۶ گرم متغیر بود. [ ۵]
wiki: تترادراخما