تتالیان

لغت نامه دهخدا

تتالیان. [ ت ِ ] ( اِخ ) قومی که پسر پادشاه آن ، ارشک بزرگ ، بر آن تیوخوس شورید و پارتها را از قید حکومت مقدونیها خلاص کرد. رجوع به ایران باستان ج 3 ص 2595 و 2597 شود.

پیشنهاد کاربران