تت ها

لغت نامه دهخدا

تت ها. [ ت ِ ] ( اِخ ) قانونگذار معروف آتن مردم آن شهر را بموجب دارایی آنان بر چهار طبقه تقسیم کرده که طبقه آخرین تت ها یعنی مزدوران بودند. افراد این طبقه بنابر قانون سلن به مقامات حکومت و فرماندهی سپاه و سایر مشاغل نائل نمیتوانستند شد. ( تاریخ قدیم فوستل دوکلانژ ).

فرهنگ فارسی

قانونگذار معروف آتن مردم آن شهر را به موجب دارایی آنان بر چهار طبقه تقسیم کرده آخرین تت ها یعنی مزدوران بودند . افراد این طبقه بنا بر قانون سلن به مقامات حکومت و فرماندهی سپاه و سایر مشاغل نائل نمی توانستند شد .

پیشنهاد کاربران

بپرس