تبییت

[ویکی فقه] تبییت یکی از عناوینی است که در باب صوم از آن سخن رفته است.
اراده و عزم بر انجام دادن کاری از شب و شبیخون زدن بر دشمن.
تبییت در فقه
از تبییت به معنای نخست در باب صوم سخن رفته است.
احکام تبییت
بنابر مشهور، در نیت روزه یکی از دو امر واجب است: نیت در اوّلین جزء از زمان شروع روزه یا تبییت؛ یعنی نیت روزه از شب (قبل از طلوع فجر). همان‏گونه که نماز در سفر قصر می‏شود، روزه نیز در سفر صحیح نیست؛
لیکن در اینکه سفر مطلقا موجب بطلان روزه است یا تنها در صورتی که از شب اراده و عزم بر سفر در روز را داشته باشد- که از آن به تبییت نیت سفر تعبیر می‏ شود- و یا بطلانمحدود است به صورتی که پیش از ظهر مسافرت کند، اختلاف است.