تبینت

[ویکی الکتاب] معنی تَبَیَّنَتِ: هویدا شد - آشکار گشت
ریشه کلمه:
بین (۵۲۳ بار)

«تَبَیَّنَت» از مادّه «تبیّن» معمولاً به معنای آشکار شدن است (فعل لازم) و گاهی نیز به معنای دانستن و آگاه شدن از چیزی آمده است (فعل متعدی) و در سوره «سبأ» متناسب با معنای دوم است، یعنی تا آن زمان گروه «جنّ» از مرگ «سلیمان» آگاه نبودند، و فهمیدند اگر از اسرار غیب آگاه بودند، در این مدت در زحمت و رنج کارهای سنگین، باقی نمی ماندند. جمعی از مفسران، این جمله را به معنای اول گرفته اند و گفته اند: مفهوم آیه چنین است که بعد از افتادن «سلیمان» وضع جنّیان برای انسانها آشکار شد، که آنها از اسرار غیب آگاه نیستند، و بی جهت عده ای چنین عقیده ای را درباره آنها داشتند.