تبیاره. [ ت َب ْ رَ / رِ ] ( اِ مرکب ) تب و لرزه از لطائف. و در بهار عجم نوشته تبیازه بزای معجمه بمعنی تب و لرزه. بلفظ گرفتن و افتادن و زدن مستعمل. ( غیاث اللغات ). رجوع به تبیازه شود.
