تبکی

لغت نامه دهخدا

تبکی. [ ت َ ] ( اِخ ) یکی از ایلات ترک که استندار جلال الدوله اسکندر ( 731 - 761 هَ. ق. ) آنان را به ری و شهریار کوچ داد. رجوع به سفرنامه مازندران رابینو ص 152 و ترجمه آن ص 202 شود.

پیشنهاد کاربران