تبکاء

لغت نامه دهخدا

تبکاء. [ ت َ / ت ِ] ( ع مص ) گریستن یا بسیار گریستن. ( از اقرب الموارد ) ( از قطر المحیط ) ( منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران