تبوذکی

لغت نامه دهخدا

تبوذکی. [ ت َ ذَ ] ( ص نسبی ) منسوب به تبوذک. سمعانی آرد: منسوب است به کود ( سرگین به خاک آمیخته ) بخط امام ابوبکرِ الاودنی به بخارا خواندم که وی از ابوسلیمان حمدبن ابراهیم الحصالی ( کذا ) شنید که میگفت که از ابن راسه شنیدم که او میگفت : ابوسلمه تبوذکی ؛ ای بیاع السماد ( فروشنده کود ) و بصریان گویند فروشندگان سماد باهوشند و از ابوالفضل محمدبن ناصرالسلامی... شنیدم که میگفت :تبوذکی در نزد ما ( در بغداد ) کسی است که دل و جگر و... آنچه در شکم مرغان است خرید و فروش کند. ( انساب سمعانی ج 1 ورق 103ب ). رجوع به تبوذک و تبوذکی شود.
تبوذکی. [ ت َ ذَ ] ( اِخ ) سمعانی آرد:... ابوسلمةبن موسی بن اسماعیل التبوذکی المنقری از مردم بصره. وی از همام بن یحیی و حمادبن سلمة و بصریان روایت کرده و ابوخلیفه... از وی حدیث کرده است و بسال 223 هَ. ق. درگذشت و از پرهیزکاران و ثقات بوده است. ( از انساب سمعانی ج 1 ورق 103 ب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس