تبوئه

لغت نامه دهخدا

( تبوئة ) تبوئة. [ ت َ وِ ءَ ] ( ع مص ) کسی را بجائی فرود آوردن. ( از تاج المصادر بیهقی ) ( زوزنی ). جای دادن.( ترجمان علامه جرجانی ). جای دادن زن در خانه خالی.( تعریفات ). || نیزه سوی کسی راست کردن. ( تاج المصادر بیهقی ). راست کردن نیزه بسوی کسی. ( از قطر المحیط ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس