تبهلص

لغت نامه دهخدا

تبهلص. [ ت َ ب َ ل ُ ] ( ع مص ) تبلهص. ( قطر المحیط ) ( منتهی الارب ).خارج شدن مرد از لباس خود. ( قطر المحیط ). برآمدن مرد از جامه. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس