تبهلس

لغت نامه دهخدا

تبهلس. [ ت َ ب َ ل ُ ] ( ع مص ) ناگاه رسیدن کسی از جایی بی هیچ چیز. ( اقرب الموارد ) ( قطرالمحیط ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). ناگاه رفتن کسی ازجایی بدون آنکه با او چیزی باشد. ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس