تبهرس. [ ت َ ب َ رُ ] ( ع مص ) بناز خرامیدن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ): تبهرس ؛ تبختر کبراً، یقال مر یتبهرس و یتهبرس ؛ ای یتبختر. ( قطر المحیط ).
