تبلیل. [ ت َ ] ( ع مص )نیک تر کردن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( زوزنی ) ( از اقرب الموارد ) ( از قطر المحیط ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ): بلله بالماء تبلیلاً. ( ناظم الاطباء ).
