تبلور مجدد

در متالورژی انجام کار سرد باعث افزایش استحکام و سختی و کاهش انعطاف پذیری یا شکل پذیری می شود. این پدیده در اثر ادامه انجام کار سرد افزایش یافته و در نتیجه انرژی داخلی افزایش می یابد. این کار باعث می شود که ماده از نظر ترمودینامیکی ناپایدار باشد. حرارت دادن به چنین ماده ای می تواند معایب بلوری را از بین برده و ریزساختار و خواص فیزیکی و مکانیکی اولیه را بازسازی کند. این پدیده تحت عنوان «بازیابی» و «تبلور مجدد» بررسی می شود. [ ۱] تبلور مجدد یا بازبلورش یا بلورش مجدد فرایندی است که در آن دانه های تغییر شکل یافته با گروهی جدید از دانه های بی نقص جایگزین می شوند که شامل دو مرحله جوانه زنی و رشد کردن تا زمانی که دانه اصلی به طور کامل دربرگرفته شود می باشند. تبلور مجدد معمولاً با کاهش استحکام و سختی ماده و افزایش شکل پذیری آن همراه می باشد؛ بنابراین این فرایند ممکن است معرف یک مرحلهٔ تعمدی از فرایند مدنظر یا به عنوان یک فراورده فرعی ناخواسته توسط مرحله دیگری از فرایند باشد. مهم ترین کاربرد صنعتی این فرایند نرم کردن و کنترل اندازه دانه فلزاتی است که به طور پیوسته توسط کار سرد سخت شده اند و شکل پذیری خود را از دست داده اند. همچنین پس از عملیات تبلور مجدد تنش های پسماند ماده آزاد می شود و می تواند برای این منظور نیز مورد استفاده
به عنوان فرایندی که در آن دانه های یک ساختار کریستالی در ساختار جدید یا شکل کریستالی جدید می آیند تعریف می شود. بیان کردن تعریف جامع تر تبلور مجدد دشوار است زیرا این فرایند شدیداً به چند فرایند دیگر مانند بازیابی و رشد دانه ها مربوط است. در برخی موارد تعیین این که کدام فرایند شروع و کدام یک پایان میابد دشوار است. دوهرتی و همکارانش[ ۲] در سال ۱۹۹۷ تبلور مجدد را این گونه تعریف کردند: «تشکیل دانه ای جدید در ماده تغییر شکل یافته ( ماتریس ) بوسیله تشکیل و حرکت مرز دانه با زاویه زیاد توسط انرژی ذخیره شده بر اثر تغییر شکل ( مرزدانه با زاویه زیاد به مرز دانه هایی با زاویه بزرگتر از ۱۵–۱۰ درجه گفته می شود ) ».
بنابراین این فرایند می تواند از فرایند بازیابی ( که در آن مرزهای با زاویه زیاد حرکت نمی کنند ) و رشد دانه ( که در آن نیروی محرکه تنها به دلیل کاهش ناحیه مرز دانه می باشد ) متفاوت شود.
تبلور مجدد ممکن است حین یا بعد از عملیات تغییر شکل رخ دهد. تبلور مجددی که حین عملیات تغییر شکل رخ می دهد تبلور مجدد دینامیکی نام دارد که در آن دو عامل دما و کرنش دخیل می باشند. همچنین تبلور مجددی که پس از عملیات تغییر شکل و طی فرایندی مانند خنک شدن یا عملیات حرارتی ثانویه ایجاد می شود را تبلور مجدد استاتیکی می نامند که فقط دما در آن دخیل است. علاوه بر این تبلور مجدد می تواند به صورت غیر پیوسته که در آن دانه های متمایز جدید تشکیل می شوند و رشد می یابند یا به صورت پیوسته که در آن میکرو ساختار رفته رفته به میکرو ساختاری تبلور مجدد یافته تکامل می یابد، انجام شود. تحقیقات اخیر نشان داده است که مرز بین پدیده های مختلف آنیل کردن اغلب نامشخص است و مشخص شده است که بازیابی، تبلور مجدد و رشد دانه ها ممکن است به دو طریق اتفاق بیفتد. ممکن است آن ها به صورت ناهمگن در سرتاسر ماده اتفاق بیفتند که شامل دو مرحله قابل تشخیص جوانه زنی و رشد می باشد. این حالت بیانگر فرایندی غیر پیوسته است. همچنین آن ها ممکن است به صورت یکنواخت اتفاق بیفتند، به طوری که میکروساختار رفته رفته و بدون مراحل قابل شناسایی جوانه زنی و رشد، نمو پیدا کند. این حالت نیز فرایند پیوسته نامیده می شود. مکانیزم های مختلفی که در آن ها تبلور مجدد و بازیابی اتفاق می افتد، پیچیده اند و در بسیاری از موارد هنوز مورد بحث باقی مانده اند. توضیحاتی که در ادامه آورده شده است مربوط به تبلور مجدد پیوسته استاتیکی است.

تبلور مجدد (شیمی). در شیمی، تبلور مجدد یا بازبلورش فنی است که برای خالص کردن ( به انگلیسی: purify ) مواد شیمیایی استفاده می شود. با حل کردن هر دو ناخالصی و یک ترکیب در یک حلال مناسب، ترکیب مورد نظر یا ناخالصی ها را می توان از محلول حذف کرد و دیگری را پشت سر گذاشت. این نام به دلیل بلورهایی است که اغلب هنگام رسوب کردن ترکیب تشکیل می شوند. از طرف دیگر، بازبلورش می تواند به رشد طبیعی بلورهای یخ بزرگ تر به قیمت بلورهای کوچک تر اشاره داشته باشد.
در شیمی، بازبلورش: ۱۲۷–۱۳۲ روشی برای خالص سازی ترکیبات است. معمول ترین حالت این است که یک «ترکیب A» مورد نظر توسط مقدار کمی از «ناخالصی B» آلوده شود. روش های مختلفی برای پالایش وجود دارد ( به فرایند جداسازی مراجعه کنید ) ، که بازبلورش یکی از آنهاست. همچنین فنون مختلف بازبلورش وجود دارد که می توان از آنها استفاده کرد مانند:
• بازبلورش تک حلالی
• بازبلورش چندحلالی
• فیلترش - بازبلورش داغ
• بذردهی
• تک بلورهای کامل ( برای آنالیز پرتوی ایکس )
برای یخ، بازبلورش به رشد بلورهای بزرگتر به قیمت بلورهای کوچکتر اشاره دارد. نشان داده شده است که برخی از پروتئین های ضدیخ زیستی این فرایند را مهار می کنند و این اثر ممکن است در اندامگان های تاب آور - به - انجماد مرتبط باشد. [ ۱]