تبلدح

لغت نامه دهخدا

تبلدح. [ ت َ ب َ دُ ] ( ع مص ) ایفای وعده نکردن. ( از اقرب الموارد ) ( از قطر المحیط ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس