تبقیل. [ ت َ ] ( ع مص ) درآمدن موی از صورت غلام. ( از قطر المحیط ). ریش برآوردن کودک. ( منتهی الارب ). || سیاست کردن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). سیاست کردن فلان دابه را. ( از قطر المحیط ).