تبغض. [ ت َ ب َغ ْ غ ُ ] ( ع مص ) دشمنی نمودن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( زوزنی ) ( دهار ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). ضد تَحَبﱡب. ( اقرب الموارد ) ( از قطر المحیط ).
