تبصع. [ ت َ ب َص ْ ص ُ] ( ع مص ) عرق اندک اندک بیرون آمدن. ( تاج المصادر بیهقی ): تبصع عرق از تن ؛ اندک اندک خوی برآوردن از بنهای موی. ( از قطر المحیط ) ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).مصحف تبضع. ( اقرب الموارد ). رجوع به تَبَضَّع شود.
