تبریز شهرستان

تَبریز، شهرستانشهرستانی در مرکز استان آذربایجان شرقی مشتمل بر بخش مرکزی و بخش های باسمنج و خسروشهر با مرکزیت اداری شهر تبریز. از شمال به شهرستان ورزقان، از شرق به شهرستان های هریس و بستان آباد، از جنوب به شهرستان اسکو و از غرب به شهرستان شبستر محدود است. کوهستان سهند با ارتفاع ۳,۷۰۷ متر در جنوب و کوه پایه های کوه کسبه در شمال، درّۀ پهناور تَلخه رود (آجی چای) را در میان گرفته اند. رودخانه های ورکش چای، تلخه رود، و باسمنج چای آن را مشروب می کنند. اقلیم آن در ارتفاعات سهند سرد و نیمه خشک و در کوه پایه های شمالی معتدل مایل به سرد و نیمه خشک و در نواحی مرکزی معتدل و نیمه خشک است. راه آهن تهران به جمهوری آذربایجان و تهران به ترکیه همراه با شبکه راه های متعدد، این شهرستان را با دیگر نواحی ایران مرتبط می سازند. جمعیت شهر تبریز ۱,۵۷۹,۳۱۲ نفر است (۱۳۸۵). شهرها و آبادی های آن عبارت اند از باسمنج، سردرود، لیقوان، خسروشهر، خلجان، لاهیجان، تازه کند، ینگی اسپران، و کندرود (غیر از تبریز). شهرستان تبریز از نظر کشاورزی و صنعت از پیشرفته ترین نواحی ایران است. انواع میوۀ درختی و جالیزی، غلات، پنبه، خشکبار، دانه های روغنی، لبنیات، و گوشت، مهم ترین محصولات کشاورزی این شهرستان را تشکیل می دهند؛ ماشین سازی، پالایش نفت، تولید قند و شکر، انواع کنسرو، فرش، لوازم خانگی، شیشه و بلور، مواد لاستیکی (که از این بابت در ردیف اصفهان قرار دارد)، نساجی، و ریخته گری بخشی از فعالیت های صنعتی این شهرستان به شمار می آیند.