تبرقع

لغت نامه دهخدا

تبرقع.[ ت َ ب َ ق ُ ] ( ع مص ) بُرقع پوشیدن. ( زوزنی ) ( از اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس