تبرق

لغت نامه دهخدا

تبرق. [ ت َ ب َرْ رُ ] ( ع مص )آرایش کردن خود را: تبرقت المراة؛ زینت داد آن زن خویش را. ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس