تبرع

[ویکی فقه] تبرّع، به بذل مال یا منفعت بدون هیچ چشمداشت می گویند.
تبرع: بذل مال یا منفعتی به دیگری به قصد احسان و بدون چشم داشت چیزی در قبال آن.

کاربرد تبرّع در فقه
از آن به مناسبت در بسیاری از ابواب نظیر طهارت، صلات، صوم، حج، تجارت، قرض، حجر، وصیت، نکاح، جعاله، لقطه و شهادات سخن رفته است.

استحباب تبرّع
تبرّع به انواع مختلف از خیرات و مبرّات، امری مستحب و از مصادیق تعاون بر برّ و تقوا به شمار می رود .

اقسام متبرّع به
...