تبرزین دار. [ ت َ ب َ ] ( نف مرکب ) سپاهیی که با تبرزین مسلح باشد. این گونه سپاهی در قرن 16 و 17 م. در اروپا وجود داشت و از صنف پیاده بودند.
سپاهیی که با تبرزین مسلح باشد این گونه سپاهی در قرن ۱۶ و ۱۷ در اروپا وجود داشت و از صنف پیاده بودند .
