تبرا نمودن. [ ت َ ب َرْ را ن ُ / ن ِ /ن َ دَ ] ( مص مرکب ) دوری نمودن. بیزاری نمودن. تبرا کردن : از هیبت شمشیر این دو پادشاه نامداردر اقاصی و ادانی جهان گرگ از تعرض آهو تبرا نمود وطیهو بذمت باز تولا ساخت. ( ترجمه تاریخ یمینی چ 1 تهران ص 12 ). رجوع به تبرا و دیگر ترکیبهای آن شود.
