[ویکی فقه] تبرئه ابراهیم (قرآن). تبرئه از واژه «برا» که شخصی اتهامی را از خود یا دیگران دور می کند و نیز خداوند ، کسی را از آنها مبرا می کند، برداشت شده است.
اعتراف بت پرستان قوم ابراهیم ، به تبرئه و بیگناهی ابراهیم از ظلم در سوره انبیاء آمده است:فرجعوا الی انفسهم فقالوا انکم انتم الظـلمون. «پس به خود آمده و (به یکدیگر) گفتند در حقیقت شما ستمکارید.» جمله «انکم انتم الظالمون» دلالت بر حصر دارد و مفهوم آن اعتراف به نفی ظلم از ساحت حضرت ابراهیم -علیه السلام - می باشد.
← تنبه مردم بعد از شنیدن کلام ابراهیم
۱. ↑ انبیاء/سوره۲۱، آیه۶۴.
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «تبرئه ابراهیم ».
...
اعتراف بت پرستان قوم ابراهیم ، به تبرئه و بیگناهی ابراهیم از ظلم در سوره انبیاء آمده است:فرجعوا الی انفسهم فقالوا انکم انتم الظـلمون. «پس به خود آمده و (به یکدیگر) گفتند در حقیقت شما ستمکارید.» جمله «انکم انتم الظالمون» دلالت بر حصر دارد و مفهوم آن اعتراف به نفی ظلم از ساحت حضرت ابراهیم -علیه السلام - می باشد.
← تنبه مردم بعد از شنیدن کلام ابراهیم
۱. ↑ انبیاء/سوره۲۱، آیه۶۴.
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «تبرئه ابراهیم ».
...
wikifeqh: تبرئه_ابراهیم_(قرآن)