تبدخ. [ ت َ ب َدْ دُ ] ( ع مص ) گردن کشی کردن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( از منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ). || بزرگی نمودن. ( از منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ).
