تبخاله افتادن. [ ت َ ل َ / ل ِ اُ دَ ] ( مص مرکب ) تبخاله برآوردن. تبخاله زدن. تبخاله دمیدن : تبخاله ترا بر لب شیرین ز تب افتادبر رشته جانم گرهی بوالعجب افتاد.آصفی ( از آنندراج ).رجوع به تبخال و تبخاله و دیگر ترکیب های این دو شود.