تبجیس

لغت نامه دهخدا

تبجیس. [ ت َ ] ( ع مص ) روان کردن آب را. ( از منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ). تبجیس آب ؛ روان کردن آن. ( از اقرب الموارد ). || شکافتن ریش. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس