تبثیع. [ ت َ ] ( ع مص ) بُثَع برآوردن زخم و آن گوشت پاره ای باشد مثال دندان. ( از اقرب الموارد ) ( از قطر المحیط ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ).
