تبتین لحیه

[ویکی فقه] یکی از عناوینی که در باب وضو بکار رفته تبتین لحیه است.
‏
دو معنا برای تبطین لحیه گفته شده است یکی رساندن آب به درون محاسن در وضو و دیگری ستردن موهای زیر چانه و گلو.

کار برد در فقه
ازآن به هر دو معنا در باب طهارت سخن رفته است.
معنای نخست: شستن ظاهر محاسن در وضو کافی است و رساندن آب به درون مو ها لازم نیست.

معنای دوم: کوتاه کردن مو های صورت و گرد کردن آنهاست و نیز گرفتن مقداری از موهای گونه و چیدن موهای زیر چانه و گلو (تبطین لحیه) مستحب است.