تباه کاری. [ ت َ ] ( حامص مرکب ) عمل تباهکار. خرابکاری. کاری زشت و بد کردن. افساد. تبهکاری. || فسق. فجور. || زنا. رجوع به تباه و دیگر ترکیب های آن شود.
