تباه روز

لغت نامه دهخدا

تباه روز. [ ت َ ] ( ص مرکب ) تیره روز. بدبخت. کسی که روزگارش تباه باشد. رجوع به تباه شود.

فرهنگ فارسی

( صفت ) کسی که روزگارش تباه باشد تیره روز.

پیشنهاد کاربران

بپرس