تبارز

لغت نامه دهخدا

تبارز. [ ت َ رُ ] ( ع مص ) با یکدیگر بیرون شدن بجنگ. ( زوزنی ). بیرون آمدن دو حریف از جماعت خود برای جنگ. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( از قطر المحیط ) ( از ناظم الاطباء ). بر روی یکدیگر برون شدن بجنگ. ( آنندراج ).

فرهنگ فارسی

با یکدیگر بیرون شدن بجنگ . بیرون آمدن دو حریف از جماعت خود برای جنگ .

فرهنگ عمید

مبارزه کردن، نبرد کردن.

پیشنهاد کاربران

کامیاب و سربلند باشید 💐
کشمکش بین دو تن یا بیشتر، که می تواند منازعه و درگیری جسمانی باشد و یا غیر آن.

بپرس