تب هجر

لغت نامه دهخدا

تب هجر. [ ت َ ب ِ هََ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) تب هجران. تبی که از هجران عارض شود.سوز و گداز هجر. درد دوری. حرارت فراق :
تبهای هجر دارم شبهای بینوایی
تبهای من ببندی لبها چو برگشایی.
خاقانی ( دیوان چ عبدالرسولی ص 870 ). رجوع به تب و دیگر ترکیبهای آن شود.

فرهنگ فارسی

تب هجران . تبی که از هجران عارض شود . سوز و گداز هجر درد و دوری حرارت فراق تبی که از هجران عارض شود .

پیشنهاد کاربران

بپرس