لغت نامه دهخدا
تب لرز. [ ت َ ل َ ] ( اِ مرکب ) مخفف تب لرزه. بعضی از بیماریهای تب دار که در آنها صعود درجه حرارت سریعو شدید است و با لرز همراه میباشند. مکانیسم این لرز را چنین بیان میکنند که در نتیجه مسمومیت ، سطح حرارت در مرکز عصبی تنظیم حرارتی ناگهان بالا میرود و حال آنکه در این هنگام تغییری در میزان حرارت خون و درجه حرارت محیطی بدن پیدا نشده است. این وضع که شبیه به پایین آمدن درجه حرارت خون است تولید لرز مینماید. ( از فیزیولوژی کاتوزیان ج 2 ص 245 ) :
آفتاب از کفش به تب لرز است
کانجم جود فتح باب کند.خاقانی.
رجوع به تب لرزه و تب و دیگر ترکیب های آن شود. 