تب عشق

لغت نامه دهخدا

تب عشق. [ ت َ ب ِ ع ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) مجازاً بیماری عشق. سوز و التهاب عشق. آتش عشق. درد عشق :
غم عشق بر عیش پیرایه بست
تب عشق در مغز صحت نشست.
معروف ظهوری ( از بهار عجم ) ( از آنندراج ).

فرهنگ فارسی

مجازا بیماری عشق سوز و التهاب عشق آتش عشق درد عشق .

مترادف ها

calenture (اسم)
سوزوگداز، تب عشق، شعله ور شدن

پیشنهاد کاربران

بپرس