تب راجعه

لغت نامه دهخدا

تب راجعه. [ ت َ ب ِ ج ِ ع َ / ع ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) تب رجع. حمای راجعه. حمای کرار. حمای رجعی. از امراض عفونی و مسری و اِپیدمیک. انگل این مرض «اسپیروکت دُبرمیر» است که بر اثر نیش ساس یا شپش وارد ارگانیسم انسان میگردد و بهمین جهت است که این تب بیشتر در میان اقوام فقیر و کشورهای دور از بهداشت بروز میکند. از مشخصات کلینیکی آن دو یا سه حمله شدید تب است که پس از هر حمله تب خفیف میشودو پدیده های عمومی آن عبارتند از: صداع ، استفراغ ، کوفتگی ، که با تب تیفوئید مشابهت تام دارد. اولین حمله بیماری با لرز شدید شروع میشود و حرارت بدن بحد اعلی بالا میرود و در حدود 5 تا 7 روز طول میکشد. آنگاه دوره خفیف تب شروع میگردد که گمان می رود بیمار بدوره نقاهت رسیده است ، ولی پس از مدتی که معمولاً مساوی دوره اولین حمله تب است مجدداً با همان شرایط اولیه تب دوره دوم شروع میشود. ولی بسیار بندرت آن حمله سه بار تکرار میگردد. معالجه این بیماری بیشتر بر اثر حمله دوم که ممتد میشود کمی مشکل است و گاه بمرگ منجر میشود. انگل این بیماری بسال 1868 م. بوسیله «اُبرمیر» کشف شد که در خون بیمار در دوره حمله مشاهده میشود. رجوع به لاروس کبیر ( لاروس قرن بیستم ) ذیل «رکورا»ن و «اُبرمیر» ، و حمی الراجعه ، حمای راجعه ، تب رجع، حمای کرار، حمای رجعی و فیزیولوژی تألیف کاتوزیان ج 2 ص 243 و تب و دیگر ترکیبهای آن شود.

فرهنگ فارسی

تب رجع حمای راجعه حمای کرار حمای رجعی .

فرهنگستان زبان و ادب

{recurrent fever} [پزشکی] نوعی بیماری عفونی که به وسیلۀ بندپایان منتقل می شود و عامل آن گونه های مختلف بورلیاست (Borrelia ) و مشخصۀ اصلی آن تب های مکرر و عودکننده همراه با باکتری خونی است متـ . تب بازگشتی relapsing fever

دانشنامه آزاد فارسی

تَب راجِعِه (relapsing fever)
نوعی بیماری مناطق گرمسیر. وجه مشخصۀ آن عود تب پس از یک دورۀ بدون تب یک هفته ای یا بیشتر است. علایم بیماری عبارت اند از تب بالا، لرز، درد عضلانی، و سر درد. گاه بثورات جلدی هم دیده می شوند. به دنبال این علایم، وضعیت عمومی بیمار بد می شود و منگی، مشکلات کبدی، و شوک بروز می کند. یک سوم مبتلایان به این بیماری می میرند. عامل تب راجعه اسپیروکتی، از جنس بورلیا، است که با کنه یا شپش منتقل می شود.
wikijoo: تب_راجعه

پیشنهاد کاربران