تائیۀ ابن فارض
نام دو قصیده از ابن فارض (۵۷۶ـ۶۳۲ق) شاعر و عارف مصری، با اسامی تائیه کبری و تائیه صغری. قافیۀ هردوی آن ها به حرف «ت» ختم می شود. تائیه کبری، که «نظم السلوک» یا «نظم الدر» نیز نامیده می شود، شامل ۷۶۲ بیت است و گویند شاعر پس از نوعی حالت خلسه و بیخودی که گاهی یک هفته تا ده روز طول می کشید، آن را سروده است. این قصیده طولانی، شامل قواعد عشق و عرفان و حاوی نتایج کشف و وجدان شخصی شاعر است. تائیه صغری قصیدۀ کوتاهی است و برای آن که با تائیه کبری اشتباه نشود، به این نام خوانده شده است. قصیدۀ تائیه ابن فارض نزد صوفیان بسیار مشهور بوده و شروح متعددی بر آن ها نوشته شده که مهم ترین آن شرح جَندی، عارف بزرگ قرن هشتم هجری ایران است.
نام دو قصیده از ابن فارض (۵۷۶ـ۶۳۲ق) شاعر و عارف مصری، با اسامی تائیه کبری و تائیه صغری. قافیۀ هردوی آن ها به حرف «ت» ختم می شود. تائیه کبری، که «نظم السلوک» یا «نظم الدر» نیز نامیده می شود، شامل ۷۶۲ بیت است و گویند شاعر پس از نوعی حالت خلسه و بیخودی که گاهی یک هفته تا ده روز طول می کشید، آن را سروده است. این قصیده طولانی، شامل قواعد عشق و عرفان و حاوی نتایج کشف و وجدان شخصی شاعر است. تائیه صغری قصیدۀ کوتاهی است و برای آن که با تائیه کبری اشتباه نشود، به این نام خوانده شده است. قصیدۀ تائیه ابن فارض نزد صوفیان بسیار مشهور بوده و شروح متعددی بر آن ها نوشته شده که مهم ترین آن شرح جَندی، عارف بزرگ قرن هشتم هجری ایران است.
wikijoo: تاییه_ابن_فارض