تأییم. [ ت َءْ ] ( ع مص ) ( از «ای م » ) بیوه کردن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( از اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ):یقال ایّمه اﷲ. ( منتهی الارب ). رجوع به تأیم شود.
