تائِب تبریزی، اسماعیل (تبریز ۱۲۸۶ـ مشهد ۱۳۷۴ق)
معروف به مسئله گو، شاعر، ادیب و مترجم ایرانی. در زادگاهش درس خواند. سپس به مشهد کوچید و تا پایان زندگی اش در این شهر بود. از آثارش: البلاغ المبین به نثر فارسی؛ ترجمۀ عقایدالاسلام از ترکی (تبریز، ۱۳۲۲ق)؛ مرآةالمتقین به نثر فارسی؛ کشکول روح و ریحان به نظم و نثر؛ معیارالفهم و منشارالوهم به نثر فارسی؛ تذکرةالمتقین (تهران، ۱۳۲۹ق)؛ دیوان اشعار (تبریز، بی تا).
معروف به مسئله گو، شاعر، ادیب و مترجم ایرانی. در زادگاهش درس خواند. سپس به مشهد کوچید و تا پایان زندگی اش در این شهر بود. از آثارش: البلاغ المبین به نثر فارسی؛ ترجمۀ عقایدالاسلام از ترکی (تبریز، ۱۳۲۲ق)؛ مرآةالمتقین به نثر فارسی؛ کشکول روح و ریحان به نظم و نثر؛ معیارالفهم و منشارالوهم به نثر فارسی؛ تذکرةالمتقین (تهران، ۱۳۲۹ق)؛ دیوان اشعار (تبریز، بی تا).