تاکوت. [ ک َ ] ( اِ ) تَکوت. تَکّوت. تیکَوْک. بلغت اهل بربر فربیون . ( دزی ج 1 ص 139 ). در مغرب اقصی بلغت بربر فریبون را نامند و همچنین در مغرب میانه این نام را به دانه «اثل » دهند که فارسیان آن را «کیزمازک » ( گزمازک ) گویند. رجوع به «اثل » شود. ( از لکلرک ج 1 ص 302 ). رجوع به مفردات ابن البیطار ج 1 ص 12 و کلمه «اثل » و تاکوب شود.
فرهنگ فارسی
( اسم ) صمغ درخت افربیون که آنرا لبان. مغربیه نیز گویند.توضیح در بعضی کتب تاکوت را بصورت تیکوت هم ذکر کرده اند و در برهان بصورت تاکوب آمده است .
