تاکسی شراکتی یا تاکسی اشتراکی نوعی خدمات حمل و نقل عمومی است که در آن یک دستگاه تاکسی هم زمان می تواند توسط چند مسافر مختلف مورد استفاده قرار گیرد. استفاده از تاکسی های شراکتی در کشورهای در حال توسعه رایج است. وسیله نقلیه ای که به عنوان تاکسی شراکتی مورد استفاده قرار می گیرد معمولاً خودرویی بین یک تاکسی تا یک اتوبوس است و می تواند شامل ون و مینی بوس هم شود. انجمن بین المللی حمل و نقل عمومی تاکسی شراکتی را از مصادیق حمل و نقل غیررسمی تعریف کرده است.
... [مشاهده متن کامل]
تاکسی های خطی ممکن است دارای پایانه مسافربری باشند و شروع و پایان هر مسیر به یک پایانه ختم شود. با سوار شدن تعدادی مسافر یا تکمیل شدن ظرفیت، تاکسی حرکت خواهد کرد.
شیوه رایج دیگر، گردش تاکسی شراکتی در خیابانها و سوار و پیاده کردن مسافر در هر نقطه احتمالی است. در ایران، این شیوه رواج بیشتری دارد. تاکسی گردشی در مسیرهای مجاز حرکت می کند و مسافرانی که در مسیر آن قرار می گیرند می توانند از تاکسی استفاده کنند.
معمولاً مسیر تاکسی های شراکتی مشخص است و مسافرانی که هم مسیر با آن تاکسی باشند سوار می شوند. گاه مسیر مشخصی وجود ندارد و راننده بر اساس مسیر اولین مسافر، نسبت به مسافرگیری های بعدی اقدام می کند.
معمولاً مالکیت تاکسی شراکتی به یک شرکت یا فرد تعلق دارد. راننده تاکسی می تواند مالک خودرو باشد یا در آن سهیم باشد یا فقط نقش راننده را داشته باشد. ممکن است راننده، تاکسی را از فرد یا شرکت دیگری کرایه کند.
در برخی از مکان ها مانند برخی از شهرهای آفریقایی و همچنین هنگ کنگ به اشتراک گذاری تاکسی مینی بوس تحت نظارت سندیکاهای کارگری یا مسیر خاص است. در ایران نیز سازمان های تاکسیرانی زیر نظر شهرداری فعالیت می کنند.
↑ «Kumar & Barrett, Stuck in Traffic ( 2008 ) , p. 9» ( PDF ) . بایگانی شده از اصلی ( PDF ) در ۱۷ سپتامبر ۲۰۱۲. دریافت شده در ۱۹ ژوئیه ۲۰۱۶.
• تاکسی ها
• ترابری
• ترابری بوسیله اتوبوس
• ترابری پایدار
• ترابری در آفریقا
• ترابری در اسرائیل
• ترابری عمومی در ترکیه
• ترابری عمومی در آفریقا
... [مشاهده متن کامل]
تاکسی های خطی ممکن است دارای پایانه مسافربری باشند و شروع و پایان هر مسیر به یک پایانه ختم شود. با سوار شدن تعدادی مسافر یا تکمیل شدن ظرفیت، تاکسی حرکت خواهد کرد.
شیوه رایج دیگر، گردش تاکسی شراکتی در خیابانها و سوار و پیاده کردن مسافر در هر نقطه احتمالی است. در ایران، این شیوه رواج بیشتری دارد. تاکسی گردشی در مسیرهای مجاز حرکت می کند و مسافرانی که در مسیر آن قرار می گیرند می توانند از تاکسی استفاده کنند.
معمولاً مسیر تاکسی های شراکتی مشخص است و مسافرانی که هم مسیر با آن تاکسی باشند سوار می شوند. گاه مسیر مشخصی وجود ندارد و راننده بر اساس مسیر اولین مسافر، نسبت به مسافرگیری های بعدی اقدام می کند.
معمولاً مالکیت تاکسی شراکتی به یک شرکت یا فرد تعلق دارد. راننده تاکسی می تواند مالک خودرو باشد یا در آن سهیم باشد یا فقط نقش راننده را داشته باشد. ممکن است راننده، تاکسی را از فرد یا شرکت دیگری کرایه کند.
در برخی از مکان ها مانند برخی از شهرهای آفریقایی و همچنین هنگ کنگ به اشتراک گذاری تاکسی مینی بوس تحت نظارت سندیکاهای کارگری یا مسیر خاص است. در ایران نیز سازمان های تاکسیرانی زیر نظر شهرداری فعالیت می کنند.
↑ «Kumar & Barrett, Stuck in Traffic ( 2008 ) , p. 9» ( PDF ) . بایگانی شده از اصلی ( PDF ) در ۱۷ سپتامبر ۲۰۱۲. دریافت شده در ۱۹ ژوئیه ۲۰۱۶.
• تاکسی ها
• ترابری
• ترابری بوسیله اتوبوس
• ترابری پایدار
• ترابری در آفریقا
• ترابری در اسرائیل
• ترابری عمومی در ترکیه
• ترابری عمومی در آفریقا
