تاکتیک ها و جنگ افزارهای شورش شامل سلاح ها و تاکتیک های شورش گران است، که اغلب شامل اسلحه گرم یا وسایل منفجره می شود، که برای استفاده انقلابی ها در جنگ چریکی علیه نیروهای اشغالگر یا شورش گران علیه یک دولت مستقر از آن ها استفاده می شود. یک نوع سلاح شورشی، سلاح گرم «خانگی» است که توسط افراد غیر حرفه ای ساخته شده است، مانند مسلسل دستی «بویسکاویچا» ( به معنی آذرخش ) که در کارگاه های زیرزمینی توسط جنبش مقاومت لهستان تولید می شده است. معمولاً به سلاح های چریکی «جنگ افزار ضد عفونی» شده می گویند چرا که تمامی سریال ها و کدهای نظامی آن مخدوش و پاک شده است.
اسلحه RPG ( آرپی جی ) که بخشی از زرادخانه نظامی متعارف است، اما توسط شورشیان بسیار مورد استفاده قرار گرفته است. دو نمونه از سلاح بداهه که توسط شورشیان استفاده می شود، می تواند بمب کنارجاده ای دست ساز مورد استفاده در عراق و کوکتل مولوتف ( بطری های شیشه ای پر از بنزین ) علیه خودروها و تانک ها باشد. دو تاکتیک مورد استفاده بسیاری از شورشیان ترور و حملات انتحاری است. تاکتیک اخیر هنگامی استفاده می شود که یک شورشی بمبی به آنها یا در اتومبیل آن ها بسته باشد، که راهی کم فناوری برای شورشیان برای دستیابی به مواد منفجره در نزدیکی اهداف مهم دشمن فراهم می کند.
نمایندگان و دلسوزان در محل شورش خیابانی، ممکن است اعضای نیروهای مدنی و امنیتی دولت را برای اهداف خود استخدام کنند یا اعضای خود را به آن ها ملحق کنند. این اعضا علاوه بر توانایی ارائه اطلاعات و احتمالاً کمک مستقیم و غیر مستقیم، به اعضای شورشی اجازه می دهد تا آموزش نظامی و مهارت هایی را که در غیر این صورت نمی توانستند به آنها دسترسی داشته باشند، بدست آورند. سپس ممکن است به عنوان کادر آموزش سایر شورشیان عمل کنند. توجه داشته باشید که کسانی که به اندازه زیادی اقدام به خرابکاری گسترده وآتش زدن در محل شورش خیابانی می کنند احتمالاً عامل نفوذی دولت هستند.
سرقت از بانک ها توسط شورش گران و انقلابیون به منظور تأمین مالی فعالیت های آنها مورد استفاده قرار گرفته است، به عنوان مثال سرقت از بانک تفلیس در سال ۱۹۰۷، استفاده از خشونت بیش از حد مورد نیاز برای دستیابی به اهداف سرقت ها به ایجاد فضای ترس کمک می کند.
به عنوان یک شورش گر تازه کار، به ویژه مردم معترض عادی، تشویق می شوند یا حتی مجبور می شوند در جنایاتی مانند شکنجه، تجاوز و قتل و… شرکت کنند، افراد ناخواسته مجبور می شوند این کار را علیه جوامع و خانواده های و نیروهای امنیتی دولت خود انجام دهند. هدف از این جنایات این است که شورش گران تازه کار را از زندگی قبلی خود جدا کرده و آنها را به شورش متصل کند. جنایتکاران از نظر خود و جامعه، چنین شورش گرانی را به این باور وادار خواهند کرد که نمی توانند به زندگی قبلی خود بازگردند و هیچ خانواده دیگری غیر از شورش ندارند. به منظور شکستن چنین حربه ای، مقامات ممکن است عفو عمومی را اعمال کنند. که در اکثر موارد این عفو دولتی دروغ بوده و آشوبگران و شورش گران پس از فروکش اعتراضات همگی محاکمه و به اشد مجارات محکوم می شوند، یا دستکم از امیتازات زیادی محروم خواهند شد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاسلحه RPG ( آرپی جی ) که بخشی از زرادخانه نظامی متعارف است، اما توسط شورشیان بسیار مورد استفاده قرار گرفته است. دو نمونه از سلاح بداهه که توسط شورشیان استفاده می شود، می تواند بمب کنارجاده ای دست ساز مورد استفاده در عراق و کوکتل مولوتف ( بطری های شیشه ای پر از بنزین ) علیه خودروها و تانک ها باشد. دو تاکتیک مورد استفاده بسیاری از شورشیان ترور و حملات انتحاری است. تاکتیک اخیر هنگامی استفاده می شود که یک شورشی بمبی به آنها یا در اتومبیل آن ها بسته باشد، که راهی کم فناوری برای شورشیان برای دستیابی به مواد منفجره در نزدیکی اهداف مهم دشمن فراهم می کند.
نمایندگان و دلسوزان در محل شورش خیابانی، ممکن است اعضای نیروهای مدنی و امنیتی دولت را برای اهداف خود استخدام کنند یا اعضای خود را به آن ها ملحق کنند. این اعضا علاوه بر توانایی ارائه اطلاعات و احتمالاً کمک مستقیم و غیر مستقیم، به اعضای شورشی اجازه می دهد تا آموزش نظامی و مهارت هایی را که در غیر این صورت نمی توانستند به آنها دسترسی داشته باشند، بدست آورند. سپس ممکن است به عنوان کادر آموزش سایر شورشیان عمل کنند. توجه داشته باشید که کسانی که به اندازه زیادی اقدام به خرابکاری گسترده وآتش زدن در محل شورش خیابانی می کنند احتمالاً عامل نفوذی دولت هستند.
سرقت از بانک ها توسط شورش گران و انقلابیون به منظور تأمین مالی فعالیت های آنها مورد استفاده قرار گرفته است، به عنوان مثال سرقت از بانک تفلیس در سال ۱۹۰۷، استفاده از خشونت بیش از حد مورد نیاز برای دستیابی به اهداف سرقت ها به ایجاد فضای ترس کمک می کند.
به عنوان یک شورش گر تازه کار، به ویژه مردم معترض عادی، تشویق می شوند یا حتی مجبور می شوند در جنایاتی مانند شکنجه، تجاوز و قتل و… شرکت کنند، افراد ناخواسته مجبور می شوند این کار را علیه جوامع و خانواده های و نیروهای امنیتی دولت خود انجام دهند. هدف از این جنایات این است که شورش گران تازه کار را از زندگی قبلی خود جدا کرده و آنها را به شورش متصل کند. جنایتکاران از نظر خود و جامعه، چنین شورش گرانی را به این باور وادار خواهند کرد که نمی توانند به زندگی قبلی خود بازگردند و هیچ خانواده دیگری غیر از شورش ندارند. به منظور شکستن چنین حربه ای، مقامات ممکن است عفو عمومی را اعمال کنند. که در اکثر موارد این عفو دولتی دروغ بوده و آشوبگران و شورش گران پس از فروکش اعتراضات همگی محاکمه و به اشد مجارات محکوم می شوند، یا دستکم از امیتازات زیادی محروم خواهند شد.
