تاک رز

لغت نامه دهخدا

تاک رز. [ ک ِ رَ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) مو. درخت انگور. رز :
تاک رزاز انگور شد گرامی
وز بی هنری ماند بید رسوا.
ناصرخسرو.
|| شاخ رز. شاخه مو. رجوع به تاک شود.

فرهنگ فارسی

مو درخت انگور ٠

پیشنهاد کاربران

تاک رز ؛ شاخه درخت انگور :
از آن آب با خوشه آمیخته
که هست از رگ تاک رز ریخته.
فردوسی.
تاک رز باشدمان شاسپرم
برگ رز باشد دستار شراب.
منوچهری.
تاک رز از انگور شد گرامی
وز بی هنری ماند بید رسوا.
ناصرخسرو.

بپرس